Oświetlenie miejsca pracy

[Tom01]

Patrząc na monitor, patrzymy na obraz tak, jakby był dowolnym elementem otoczenia. Mówimy tymczasem o świetle i wyglądzie otoczenia w nim. Monitor klasyfikujemy do otoczenia, nie źródeł światła. Monitor nic nie oświetla. Dobrej jakości źródło światła, wydobywa z otoczenia naturalną kolorystykę wszystkiego. Obraz na monitorze jest tworzony przez niego samego ale nie przez światło odbijające się od wyświetlanych elementów na ekranie. Może będzie Panu łatwiej, jeśli wyobrazi Pan sobie, że monitor to "teatrzyk kukiełkowy". Nie wpływa na światło otoczenia, prawda? Obraz monitora jest elementem obserwowanej sceny. Nawet jeśli jakaś kukiełka ma światełko na czapce. Różnica jest tylko w tym, że monitor sam tworzy barwy, nie wynikają z oświetlenia. Proszę zerknąć na pierwszy post w tym wątku i wyjaśnienie zasady metameryzmu oraz tworzenia wrażenia barwy przez odejmowanie (braki w widmie) i dodawanie światła. Wrażenie barwy powstaje tym samym mechanizmem, kiedy patrzymy na zdjęcie na ścianie i zdjęcie na monitorze.

[Szynkars]

Widzę, że wywiązała się ciekawa dyskusja. Zatem wynika, że z punktu widzenia przeciętnego Kowalskiego monitor faktycznie powinien mieć jaskrawość możliwie najbardziej zbliżoną do otoczenia (najczęściej ściany), w zależności od zastosowania powinna być ona ustawiona na wartość niższą lub wyższą, acz mimo wszystko nie powinno się wychodzić poza wartość 80 kandeli. Proszę mnie poprawić, jeśli coś wymaga korekty.

[Tom01]

Dokładnie tak. Pierwsze i najważniejsze: Monitor nie może się odcinać od tła jako jasny, świecący prostokąt. W innym wypadku zachodzi kilka zjawisk psycho-fizjologicznych i nie ma szans abyśmy widzieli materiał wiarygodnie. Warto też utrwalić sobie, że monitor może wyświetlać dobrze, neutralnie, w każdym świetle, ale my niekoniecznie będziemy to widzieć.

[Juriko]

Widzę, że wywiązała się ciekawa dyskusja. Zatem wynika, że z punktu widzenia przeciętnego Kowalskiego monitor faktycznie powinien mieć jaskrawość możliwie najbardziej zbliżoną do otoczenia (najczęściej ściany), w zależności od zastosowania powinna być ona ustawiona na wartość niższą lub wyższą, acz mimo wszystko nie powinno się wychodzić poza wartość 80 kandeli. Proszę mnie poprawić, jeśli coś wymaga korekty.

Do worda, neta i innych tekstowych plansz 80 nitów przy moim oświetleniu jest ok. ale zdjęcia żyją dopiero przy 100 nitach.

[Tom01]

Zdjęcia nie mają "żyć". Nie mają być atrakcyjne, chyba że na prezentacji. Na monitorze mają być wierne, nie ładne.

[Juriko]

Zdjęcia nie mają "żyć". Nie mają być atrakcyjne, chyba że na prezentacji. Na monitorze mają być wierne, nie ładne.

A tam. Wierna to ma być żona, a moje zdjęcia muszą być ładne. Muszą sprawiać mi przyjemność gdy na nie patrzę. Podobna sprawa z muzyką, od jakiegoś czasu nastała moda na wykonania na instrumentach z epoki, żeby było wiernie. No i fortepian brzmi jak by go chrupało stado korników, a ja wolę jednak potęgę współczesnego Steinwaya, zresztą Chopin pewnie też by wolał jak by miał taki do wyboru. Nie wiernie, ale unosi pod niebiosa. Ale ja mówię o sztuce, a nie o sztukach wydrukowanych folderów reklamowych producenta farb do włosów.
ps. Na koniec, żeby nie było tak ostro powiem, że te 100 nitów u mnie to jest to co Pan nazywa wiernie, a 80 nitów do worda po prostu przyjemniej się tak pracuje.

[Czornyj]

Dokładnie - wierna to ma być żona, a naturalne to mogą być cycki. Monitor z natury rzeczy jest przeraźliwie sztuczny, a zdjęcia to jawna i bezczelna blaga. Nie ma najmniejszego cienia możliwości widoku na iluzoryczną nadzieję minimalnej szansy wyświetlenia wiernych barw na monitorze, bo nawet najcudniejszy monitor jest do tego fizycznie niezdolny, a nawet gdyby był, to aparaty cyfrowe (o analogowych nie wspominając przez litość) i tak rejestrują wierutne bzdury.

Za sprawą efektu Stevensa i Hunta postrzegany kontrast i nasycenie wzrasta wraz ze wzrostem jasności obserwowanego stymulantu, zatem im jaśniejszy będzie monitor, tym atrakcyjniej będzie wyglądał. Jeśli zatem chcemy cieszyć się ładnymi barwami naszych zdjęć, to rozjaśniamy monitor/tablet/smarfon/TV ile fabryka dała, a gały zniosą w danym otoczeniu.

Wartość 80cd/m^2 nie jest wartością prawdy objawionej, tylko najwyższym poziomem luminancji rozsądnym dla monitorów CRT. Wartość ta wymaga pracy w stosunkowo ciemnym otoczeniu, więc np. w realiach biurowych (które zgodnie z przepisami muszą być b. jasne) to się nie sprawdzało.

Z punktu widzenia osoby, która przygotowuje treści wizualne nie interesuje mnie to, czy zdjęcia będą ładne czy brzydkie - interesuje mnie wizja tego, co zobaczy je przeciwnik. Monitor ustawiam zatem w taki sposób, by imitował statystyczne warunki w jakich obserwowane będzie medium pod które projektuję treści - jeśli np. będzie to papier, to nie certolę się i schodzę na 30-40cd/m^2 bo tak jest praktyczniej, jeśli internety - 120-160cd/m^2, albo i lepiej - treści witryn są przeglądane na coraz jaśniejszych świecidłach. Ponieważ papier jest oglądany na tle, które statystycznie jest średnią szarością staram się, by monitor znajdował się w neutralnym otoczeniu. Drugi powód jest taki, że zarabiam głównie oczami i zależy mi na zachowaniu ich sprawności możliwie jak najdłużej, więc nie przesadzam z jasnością monitora oraz oświetlenia, a wychodząc z biura automatycznie zakładam okulary przeciwsłoneczne.

Podsumowując - jedyna regułą jest tutaj brak reguł. Jasność monitora i ambientu ustawiamy wg. widzimisia, albo pod średnią ważoną, albo tak, by na starość nie oślepnąć. Nie ma tu wartości będących prawdami objawionymi, są tylko wartości sprawdzające się w konkretnych zastosowaniach, bądź imitujące statystyczne media. Wierność, naturalność, prawdziwość to mrzonki naiwnych dyletantów - fundamentalną zasadą funkcjonowania monitora czy fotografii jest blaga, falsyfikacja i nabieranie gości.

[Tom01]

postrzegany kontrast i nasycenie wzrasta wraz ze wzrostem jasności obserwowanego stymulantu, zatem im jaśniejszy będzie monitor, tym atrakcyjniej będzie wyglądał.

Przecież tłuczemy o tym ludziom od lat. Ww efekt, plus...

Jasność monitora i ambientu ustawiamy wg. widzimisia

... daje efekt masowych pytań na forach, dlaczego zdjęcia które właśnie przyszły z labu są ciemne i wyprane z koloru.

Doskonale rozumiem o co Panu chodzi, ale za bardzo skraca Pan myśli, ślizga się po temacie i z punktu widzenia laika, który szuka pomocy, zrozumiałej recepty, gorszej porady chyba Pan nie mógł dać.

[Czornyj]

Niczego nie skracam - wyjaśniam relatywizm i złożoność omawianej problematyki.

Parafrazując - jest prawda papieru i prawda ekranu, która mówi: ludzie statystycznie używają teraz cholernie jasnych wyświetlaczy. Jeśli pracujemy na zbyt jasnym wyświetlaczu odbitki wyjdą za ciemne, jeśli pracujemy na ciemnym monitorze zdjęcia do internetów wyjdą nam zbyt jasne i landryniaste. Nie ma takiej wartości luminancji monitora i ambientu która jest panaceum na całe zło tego świata.

A przy monitorze @ 80cd/m^2 odbitki w >90% przypadków również wyjdą zbyt ciemne

[Tom01]

Niczego nie skracam - wyjaśniam relatywizm i złożoność omawianej problematyki.

To jest, cytując klasyka, "oczywista oczywistość". Owszem można uprawiać "marność nad marnościami i wszystko marność", ale po to jest to forum, aby wykrzesać jakąś poradę, naprowadzającą użyszkodnika tak, by sam zaobserwował pewne zależności.

Parafrazując - jest prawda papieru i prawda ekranu, która mówi - ludzie statystycznie używają cholernie jasnych wyświetlaczy. Jeśli pracujemy na zbyt jasnym wyświetlaczu odbitki wyjdą za ciemne, jeśli pracujemy na ciemnym monitorze zdjęcia do internetów wyjdą nam zbyt jasne i landryniaste. Nie ma takiej wartości luminancji monitora i ambientu która jest panaceum na całe zło tego świata.

Ale są pewne schematy, które się sprawdzają po przedstawieniu przez operatora celu swoich poczynań. Raczej nie ma ryzyka, że użytkownik będzie pracował na za ciemnym monitorze. Znakomita większość ustawia je bardzo jasno w pomieszczeniach ze światłem kameralnym, więc problem jest akademicki. Z reguły jest problem odwrotny, aby użytkownik zrozumiał, że ciemniejsze, mniej atrakcyjne ustawienie ekranu ma sens.

[NocnyJastrzab]

Większość ledwo skleja podstawy, gdzie porady da się krótko ogarnąć. Zrozumienie naturalnie wymaga wyjaśnień, ale one często robią większy mętlik w głowie użytkowników, którzy nie potrzebują wiedzieć wszystkiego.

[Czornyj]

Niczego nie skracam - wyjaśniam relatywizm i złożoność omawianej problematyki.

To jest, cytując klasyka, "oczywista oczywistość". Owszem można uprawiać "marność nad marnościami i wszystko marność", ale po to jest to forum, aby wykrzesać jakąś poradę, naprowadzającą użyszkodnika tak, by sam zaobserwował pewne zależności.

Parafrazując - jest prawda papieru i prawda ekranu, która mówi - ludzie statystycznie używają cholernie jasnych wyświetlaczy. Jeśli pracujemy na zbyt jasnym wyświetlaczu odbitki wyjdą za ciemne, jeśli pracujemy na ciemnym monitorze zdjęcia do internetów wyjdą nam zbyt jasne i landryniaste. Nie ma takiej wartości luminancji monitora i ambientu która jest panaceum na całe zło tego świata.

Ale są pewne schematy, które się sprawdzają po przedstawieniu przez operatora celu swoich poczynań. Raczej nie ma ryzyka, że użytkownik będzie pracował na za ciemnym monitorze. Znakomita większość ustawia je bardzo jasno w pomieszczeniach ze światłem kameralnym, więc problem jest akademicki. Z reguły jest problem odwrotny, aby użytkownik zrozumiał, że ciemniejsze, mniej atrakcyjne ustawienie ekranu ma sens.

Porada jest taka, by nie popadać w dogmatyzm.

Raczej nie ma ryzyka że użyszkodnik po przeczytaniu Pańskich zaleceń będzie pracował na zbyt ciemnym monitorze - jest tylko absolutna pewność że tak się stanie. Relatywnie ciemny monitor w jasnym środowisku będzie wizualnie mało kontrastowy, jego okołoczernie, cienie i śródtony będą przyciemnione, a nasycenie barw obniżone. Jeśli przygotujemy zdjęcia w tych warunkach, to statystyczny użyszkodnik po drugiej stronie internetu zobaczy na swoim jasnym wyświetlaczu oglądanym w kameralnych warunkach zdjęcie przekontrastowione, zbyt jasne i landryniaste.

[Tom01]

Rozróżnimy może jakie zalecenia są do kogo kierowane. Praca w świetle dziennym lub jego ekwiwalencie to przygotowalnia do druku i minilabu. Praca w kameralnym to internet zawodowo lub całkowita amatorka, której wyniki pracy i tak zostają na kompie (lub w internecie). Nie widzę kolizji zaleceń z osiągami użytkowników. Zajmuję się tym, odkąd w ogóle są na rynku kolorowe monitory i zauważyłem, że to ciągle świetnie działa.

[Czornyj]

Większość ledwo skleja podstawy, gdzie porady da się krótko ogarnąć. Zrozumienie naturalnie wymaga wyjaśnień, ale one często robią większy mętlik w głowie użytkowników, którzy nie potrzebują wiedzieć wszystkiego.

Jest w naszym systemie edukacyjnym taki trend, by bezmyślnie uczyć się regułek na pamięć. Być może nie powoduje on nadmiernego mętliku głowach, tylko efekt tego później jest taki że ci ludzie w starciu z brutalną rzeczywistością nie potrafią autonomicznie rozwiązywać najbzdurniejszych problemów.

Przypadkiem jednak znajdujemy się na specjalistycznym forum internetowym, więc zaryzykuję i nadal będę dzielił się specjalistyczną wiedzą. Ostatecznie jeśli ona kogoś nie zabije, to go wzmocni.

[Tom01]

Jeśli mamy pytanie w stylu - mam śrubę "13" to jaki mam wziąć klucz? Odpowiedzi "13" można nauczyć się na pamięć i będzie poprawna. Niestety większość ludzi jest na poziomie typowego bezmózgiego "Kowalskiego" i na nic wtłaczanie bardziej zaawansowane wiedzy nawet o śrubie. Co najwyżej można (i trzeba) zasygnalizować przydatne informacje. Przemycić słowa-klucze, a nóż wykiełkują. Jeśli natomiast ktoś zacznie od tego, że oprócz "13-tek" są też bardzo podobne śruby w typoszeregu rozmiarów imperialnych, tylko "dziwnie" oznaczone np 7/12 i na dodatek interesują go oznaczenia twardości, to można podyskutować o różnych standardach i zastosowaniach.

Ludzi trzeba UCZYĆ, nie rzucać na głęboki tłuszcz.

PS. Panie Marcinie, mam 3 synów, z czego najmłodszy jest w podstawówce a najstarszy jest już dorosły. Sam też przeszedłem całkiem sporo szkół. O poziomie edukacji wiem więcej niż bym chciał i jeśli miałbym się wypowiedzieć o obecnym poziomie i metodologii, musiałbym sięgnąć po słownik wyrazów niecenzuralnych.

[Czornyj]

Światło dzienne jest potrzebne do oceny barw na wydrukach, światło w otoczeniu do oceny barw na monitorze może być jakiekolwiektamsobiebądź. Czy ja o tym aby już nie wspominałem? A tak, tylko w tym wątku ze stopięćdziesiąt razy...

Przygotowanie do druku i labu staje się rozrywką mocno niszową, więc postulat by dlaczegoś koniecznie pracować w warunkach jak w przygotowalni do druku staje się coraz bardziej niedzisiejszy.

Być może wiadomość, że niestety nie ma jednej słusznej metody ustawienia monitora i raz wypadało by pracować na ciemniejszym w jasności, a raz na jaśniejszym w ciemności usmaży komuś zwoje mózgowe i zamiast czegoś nauczyć spowoduje, że ucieknie stąd z krzykiem, zamknie się w klozecie, popłacze, złapie deprechę i obrazi się na cały świat. Zachowajmy jednak resztki wiary rodzaj ludzki.

[Juriko]

....

Być może wiadomość, że niestety nie ma jednej słusznej metody ustawienia monitora i raz wypadało by pracować na ciemniejszym w jasności, a raz na jaśniejszym w ciemności usmaży komuś zwoje mózgowe i zamiast czegoś nauczyć spowoduje, że ucieknie stąd z krzykiem, zamknie się w klozecie, popłacze, złapie deprechę i obrazi się na cały świat. Zachowajmy jednak resztki wiary rodzaj ludzki.

Za szybko idzie ta dyskusja, dlatego od końca skomentuję. Pod powyższym cytatem podpisuję się bez zawahania.

Podsumowując - jedyna regułą jest tutaj brak reguł. Jasność monitora i ambientu ustawiamy wg. widzimisia, albo pod średnią ważoną, albo tak, by na starość nie oślepnąć. Nie ma tu wartości będących prawdami objawionymi, są tylko wartości sprawdzające się w konkretnych zastosowaniach, bądź imitujące statystyczne media. Wierność, naturalność, prawdziwość to mrzonki naiwnych dyletantów - fundamentalną zasadą funkcjonowania monitora czy fotografii jest blaga, falsyfikacja i nabieranie gości.

Ta myśl Marcina, do takiego mniej więcej wniosku dochodziłem przez lata, szukając po drodze prawie że kamienia filozoficznego. Szukałem jak robić zdjęcia aby zawsze były wierne, dokładne, powtarzalne. A że moja dusza w głębi artystyczna, wchodziła w konflikt z technicznym wykształceniem, nie było to łatwe. Skrajnym tego przykładem jeszcze z epoki czarno-białych zdjęć chemicznych było zrobienie 40 powiększeń tego samego kadru. Korzystałem z papierów o różnej twardości , do tego wywoływacz rodinal stosowałem o różnym stopniu stężenia. Wynikiem tego były zdjęcia od bardzo miękkich do skrajnie twardych kontrastowych. Rzecz w tym, że na tym etapie nie potrafiłem wybrać. Każde miało coś w sobie. Miękkie dawały wgląd w szczegóły, twarde brutalnie raziły w oczy, słowem wszystkie 40 mi się podobało. Jak już wiedziałem co chcę osiągnąć, warsztat już był.

Doskonale rozumiem o co Panu chodzi, ale za bardzo skraca Pan myśli, ślizga się po temacie i z punktu widzenia laika, który szuka pomocy, zrozumiałej recepty, gorszej porady chyba Pan nie mógł dać.

Nie ograniczajmy tego forum tylko do poradnika dla początkujących, są jeszcze tacy, którzy bawią się w fotografię, fotografią, ładne kilkadziesiąt lat i bynajmniej nie szukają niepotrzebnej wierności w odwzorowywaniu świata na obrazkach.
Osobiście mam swoje sposoby na ustawienie monitora, o czym przy innej może okazji, jest też coś czego nie bierze się często pod uwagę. Mianowicie tego, że mózg można nauczyć rozumieć obraz. Bez potrzeby ciągłej zmiany ustawień. Ja wiem jak ma wyglądać zdjęcie do druku na mojej drukarce, wiem jak przygotować to zdjęcie do labu, i wiem jak do netu. Wiem i sprawdzam wyniki, na odbitkach, wydrukach i na różnych wyświetlaczach. Mając punkt wyjścia, a dalej to wolne myślenie mną powoduje, dając oczekiwane rezultaty.
To też może być ciekawe, zapewniam, nie tylko utopijne dążenie do nieosiągalnego ideału.

[Chester70]

Bardzo fajny test świetlówek, gratulacje dla autora.
Mam pytanie a propos testu numer 3. Świetlówki graficzne Philips Graphica oraz Osram Lumilux Proof.

Czy pod względem jakości odpowiednikiem dla świetlówek Philips Philips TL-D 90 Graphica, może być Philips Master TL-D 90 De Luxe?, a dla Osram Lumilux Proof L 36W/950 , może być Osram Lumilux De Luxe L 35W/954 ?

Czy jakościowo uzyska się zbliżony wynik do tego z testu nr.3 ?

[robank]

Witam forumowiczów

odświeżę trochę temat

We wtorek lub środę odbieram moje nowe "baby" tzn się Eizo CX241. Niestety nie mogę sobie pozwolić na adaptację jakiegoś pokoju na moje "biuro" ponieważ wynajmuję tylko duży pokój, który jest moją sypialnią, pokojem dziennym i miejscem pracy. Niestety,tak muszę przetrwać jeszcze rok. W pokoju nie mogę i w sumie nie mam jak zrobić jakichkolwiek zmian typu malowanie ścian na szary lub biały kolor czy nawet inne umieszczenie biurka, wiec przy tym co mam muszę poprawić warunki pracy.
Biurko stoi przy jasno zielonej ścianie a na suficie trzyramienny żyrandol ze zwykłymi żarówkami. Pokój wielkości 3,5x4,5m wiec szału nie ma, w oknach zwykłe żaluzje wiec w jakiś tam sposób mogę ograniczyć dopływ światła słonecznego. Jak już wspomniałem nie za bardzo mogę robić jakieś modyfikacje i nie za bardzo chce, za rok zjeżdżam do Polski i wtedy pójdę na całość

Myślałem żeby żarówki w żyrandolu zastąpić coś tego typu:

http://lumax.pl/index.php?id_product=28 ... &id_lang=2

a na biurku postawić coś tego typu:

http://www.fotoplus.pl/akcesoria-rozne/ ... iLite-Mode

albo :

http://www.amazon.co.uk/Triple-Bright-L ... 2ZEKG1ZVCA

tu też wydaje mi się coś ciekawego tylko czy mogą być LEDy ?

http://www.szal-art.pl/lampa-task-xl-led_1673_6695/

czy to ma sens ?

A może jakieś inne propozycje ?

[Tom01]

Źródła światła o CCT=6500K nieporozumienie. To nie lada w masarni ani akwarium. Lampki w stylu Grafilite to zabawki. Jeśli nie ma jak zrobić normalnego oświetlenia, należy dać przynajmniej światło na tło za monitorem. Źródło to świetlówka graficzna o bawie 950 (CCT zbliżona do 5000K):
https://monitory.mastiff.pl/oswietlenie/ ... _power=334